Εξετάσεις Διερεύνησης
Ανδρικής Υπογονιμότητας

1.Σπερμοδιάγραμμα

Μακροσκοπική εξέταση

  • Όγκος
  • PH
  • Ιξώδες
  • Ρευστοποίηση
  • Χρώμα
  • Οσμή

Μικροσκοπική εξέταση

  • Αριθμός σπερματοζωαρίων.
  • Ολικός αριθμός σπερματοζωαρίων.
  • Κινητικότητα σπερματοζωαρίων.
  • Μορφολογία σπερματοζωαρίων.

Μικροσκοπικά ευρήματα 

  • Πυοσφαίρια
  • Ερυθρά
  • Άμορφα συστατικά
  • Round cells
  • Μικροοργανισμοί

Έλεγχος ζωτικότητας σπερματοζωαρίων

  • Ποσοστό ζωντανών οργανισμών
2. Ανοσολογικός έλεγχος σπερματοζωαρίων
  • Συγκολλήσεις
  • Τύπος συγκολλήσεων
  • Εντοπισμός αντισπερματικών αντισωμάτων στο σπέρμα.Mar test mixed antiglobulin reaction.
  • Έλεγχος “τρωμώδους κινήσεως”.
  • Συμπέρασμα
3. Απόπτωση σπέρματος – DNA Fragmentation (DFI)
  • Μέτρηση κατακερματισμού DNA των σπερματοζωαρίων.
  • Ποσοτικός υπολογισμός του κατακερματισμού (DNA fragmentation index).
4. Βαθμός ωριμότητας σπερματοζωαρίων SDI
  • Sperm Decondensation index.
  • Ποσοτική μέτρηση βαθμού ωριμότητας σπέρματος κάθε δείγματος.
5. Διαγνωστικός έλεγχος μετά από πλύση σπέρματος
  • Διαχωρισμός των σπερματοζωαρίων από το υγρό του σπέρματος.
  • Έλεγχος λειτουργικής ικανότητας του σπέρματος.
6. Έλεγχος οξειδωτικού στρες στο σπέρμα
  • Μέτρηση συγκεντρώσεων ελεύθερων ριζών στα σπερματοζωάρια.

    Αύξηση των ελεύθερων ριζών μπορούν να προκαλέσουν:

  • Αλλαγές στη δομή των πρωτεινών
  • Εκτεταμένες βλάβες του DNA των σπερματοζωαρίων.
  • Αιτία υπογονιμότητας
  • Αιτία καθ’ εξι αποβολών
  • Αιτία αποτυχίας σπερματέγχυσης ή εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Μικροβιολογικός έλεγχος σπέρματος

  • Καλλιέργεια σπέρματος για αερόβια ή αναερόβια μικρόβια.
  • Έλεγχος για Mycoplasma hominis.
  • Έλεγχος για Ureaplasma urealyticum.
  • Έλεγχος για Chlamydia trachomatis.
  • Έλεγχος Ερπητοϊών HSV 1,2.
  • Ανίχνευση DNA του μυκοπλάσματος.
  • Ανίχνευση DNA του ουρεοπλάσματος.
  • Ανίχνευση DNA των χλαμυδίων.
  • Ανίχνευση DNA των ερπητοϊών .
ΜΟΡΙΑΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΘΥΛΩΜΑΤΩΝ
(HPV, HUMAN PAPILLOMA)
  • Η διάγνωση γίνεται κυρίως με την κλινική εξέταση από τον θεράποντα ουρολόγο ιατρό.
  • Ο μοριακός έλεγχος με ουρηθρικό επίχρισμα γίνεται κατόπιν εντολής θεράποντα ιατρού.
Βιοχημικός έλεγχος σπέρματος
  1. α-γλυκοσιδάση
  2. Προσδιορισμός φρουκτόζης
  • Όξινης φωσφατάσης
  • Ψευδαργύρου
  • Κιτρικού οξέος

3. Καρνιτίνη

  • Το κάθε ένα από αυτούς τους δείκτες προέρχεται από διαφορετικά σημεία του αναπαραγωγικού αντρικού συστήματος δίνοντας την δυνατότητα ελέγχου της λειτουργικότητας οργάνων.
Ορμονολογικός εργαστηριακός έλεγχος αντρικής υπογονιμότητας
  • TESTO (Τεστοστερόνη)
  • GnRH (Εκλυτική ορμόνη των γοναδοτροπινών)
  • FSH (Θυλακιοτρόπος ορμόνη)
  • LH (Ωχρινοτρόπος ορμόνη)
  • PRL (Προλακτίνη)
  • TSH (Θυρεοειδοτρόπος ορμόνη)
  • E2 (Οιστραδιόλη)
  • Κορτιζόλη
    Καθώς και οποιαδήποτε ορμόνη επιθυμεί ο θεράποντας ιατρός.
Γενετικός έλεγχος υπογονιμότητας
  1. FISH (fluorescence In situ hybridization)
  • Πληροφορίες για τον αριθμό των χρωμοσωμάτων του σπερματοζωαρίου.

2. AZF ( a, b, c ).

  • Έλεγχος για μικροελλείψεις του DNA, στο χρωμόσωμα Y (YCM).
  • Αφορούν 3 περιοχές στο μακρύ βραχίονα του χρωμοσώματος Y.
  • Azfa
  • Azfb
  • Azfc

3. Καρυότυπος

  • Έλεγχος αριθμού και δομής των χρωμοσωμάτων που βρίσκονται στα κύτταρα του σώματος.

4. Κυστική ίνωση

  • Κληρονομούμενη γενετική ασθένεια που οδηγεί σε αντρική υπογονιμότητα εξαιτίας ανατομικής δυσμορφίας.
  • Το 98 % των αντρών με κυστική ίνωση πάσχουν από αποφρακτική αζωοσπερμία.
    ( >200 μεταλλάξεις του γονιδίου CFTR με πιο κοινή την ΔF 508 στο 50% των περιπτώσεων).

5. Σύνδρομο Klinefelter.

  •  Αζωοσπερμία όρχεων.
  • Χρωμοσωμική ανωμαλία.
  • Επιπλέον χρωμόσωμα X δηλ. αντί για XY -> XXY.

6. Σύνδρομο Κάλμαν
Σύνδρομο Πράντερ-Γουίλι

  • Προ-ορχική αζωοσπερμία.
  • Ανεπάρκεια GnRH.
  • Ανεπάρκεια γοναδοτροπίνης
1.Σπερμοδιάγραμμα

Μακροσκοπική εξέταση

  • Όγκος
  • PH
  • Ιξώδες
  • Ρευστοποίηση
  • Χρώμα
  • Οσμή

Μικροσκοπική εξέταση

  • Αριθμός σπερματοζωαρίων.
  • Ολικός αριθμός σπερματοζωαρίων.
  • Κινητικότητα σπερματοζωαρίων.
  • Μορφολογία σπερματοζωαρίων.

Μικροσκοπικά ευρήματα 

  • Πυοσφαίρια
  • Ερυθρά
  • Άμορφα συστατικά
  • Round cells
  • Μικροοργανισμοί

Έλεγχος ζωτικότητας σπερματοζωαρίων

  • Ποσοστό ζωντανών οργανισμών
2. Ανοσολογικός έλεγχος σπερματοζωαρίων
  • Συγκολλήσεις
  • Τύπος συγκολλήσεων
  • Εντοπισμός αντισπερματικών αντισωμάτων στο σπέρμα.Mar test mixed antiglobulin reaction.
  • Έλεγχος “τρωμώδους κινήσεως”.
  • Συμπέρασμα
3. Απόπτωση σπέρματος – DNA Fragmentation (DFI)
  • Μέτρηση κατακερματισμού DNA των σπερματοζωαρίων.
  • Ποσοτικός υπολογισμός του κατακερματισμού (DNA fragmentation index).
4. Βαθμός ωριμότητας σπερματοζωαρίων SDI
  • Sperm Decondensation index.
  • Ποσοτική μέτρηση βαθμού ωριμότητας σπέρματος κάθε δείγματος.
5. Διαγνωστικός έλεγχος μετά από πλύση σπέρματος
  • Διαχωρισμός των σπερματοζωαρίων από το υγρό του σπέρματος.
  • Έλεγχος λειτουργικής ικανότητας του σπέρματος.
6. Έλεγχος οξειδωτικού στρες στο σπέρμα
  • Μέτρηση συγκεντρώσεων ελεύθερων ριζών στα σπερματοζωάρια.

    Αύξηση των ελεύθερων ριζών μπορούν να προκαλέσουν:

  • Αλλαγές στη δομή των πρωτεινών
  • Εκτεταμένες βλάβες του DNA των σπερματοζωαρίων.
  • Αιτία υπογονιμότητας
  • Αιτία καθ’ εξι αποβολών
  • Αιτία αποτυχίας σπερματέγχυσης ή εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Μικροβιολογικός έλεγχος σπέρματος

  • Καλλιέργεια σπέρματος για αερόβια ή αναερόβια μικρόβια.
  • Έλεγχος για Mycoplasma hominis.
  • Έλεγχος για Ureaplasma urealyticum.
  • Έλεγχος για Chlamydia trachomatis.
  • Έλεγχος Ερπητοϊών HSV 1,2.
  • Ανίχνευση DNA του μυκοπλάσματος.
  • Ανίχνευση DNA του ουρεοπλάσματος.
  • Ανίχνευση DNA των χλαμυδίων.
  • Ανίχνευση DNA των ερπητοϊών .
ΜΟΡΙΑΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΘΥΛΩΜΑΤΩΝ
(HPV, HUMAN PAPILLOMA)
  • Η διάγνωση γίνεται κυρίως με την κλινική εξέταση από τον θεράποντα ουρολόγο ιατρό.
  • Ο μοριακός έλεγχος με ουρηθρικό επίχρισμα γίνεται κατόπιν εντολής θεράποντα ιατρού.
Βιοχημικός έλεγχος σπέρματος
  1. α-γλυκοσιδάση
  2. Προσδιορισμός φρουκτόζης
  • Όξινης φωσφατάσης
  • Ψευδαργύρου
  • Κιτρικού οξέος

3. Καρνιτίνη

  • Το κάθε ένα από αυτούς τους δείκτες προέρχεται από διαφορετικά σημεία του αναπαραγωγικού αντρικού συστήματος δίνοντας την δυνατότητα ελέγχου της λειτουργικότητας οργάνων.
Ορμονολογικός εργαστηριακός έλεγχος αντρικής υπογονιμότητας
  • TESTO (Τεστοστερόνη)
  • GnRH (Εκλυτική ορμόνη των γοναδοτροπινών)
  • FSH (Θυλακιοτρόπος ορμόνη)
  • LH (Ωχρινοτρόπος ορμόνη)
  • PRL (Προλακτίνη)
  • TSH (Θυρεοειδοτρόπος ορμόνη)
  • E2 (Οιστραδιόλη)
  • Κορτιζόλη
    Καθώς και οποιαδήποτε ορμόνη επιθυμεί ο θεράποντας ιατρός.
Γενετικός έλεγχος υπογονιμότητας
  1. FISH (fluorescence In situ hybridization)
  • Πληροφορίες για τον αριθμό των χρωμοσωμάτων του σπερματοζωαρίου.

2. AZF ( a, b, c ).

  • Έλεγχος για μικροελλείψεις του DNA, στο χρωμόσωμα Y (YCM).
  • Αφορούν 3 περιοχές στο μακρύ βραχίονα του χρωμοσώματος Y.
  • Azfa
  • Azfb
  • Azfc

3. Καρυότυπος

  • Έλεγχος αριθμού και δομής των χρωμοσωμάτων που βρίσκονται στα κύτταρα του σώματος.

4. Κυστική ίνωση

  • Κληρονομούμενη γενετική ασθένεια που οδηγεί σε αντρική υπογονιμότητα εξαιτίας ανατομικής δυσμορφίας.
  • Το 98 % των αντρών με κυστική ίνωση πάσχουν από αποφρακτική αζωοσπερμία.
    ( >200 μεταλλάξεις του γονιδίου CFTR με πιο κοινή την ΔF 508 στο 50% των περιπτώσεων).

5. Σύνδρομο Klinefelter.

  •  Αζωοσπερμία όρχεων.
  • Χρωμοσωμική ανωμαλία.
  • Επιπλέον χρωμόσωμα X δηλ. αντί για XY -> XXY.

6. Σύνδρομο Κάλμαν
Σύνδρομο Πράντερ-Γουίλι

  • Προ-ορχική αζωοσπερμία.
  • Ανεπάρκεια GnRH.
  • Ανεπάρκεια γοναδοτροπίνης
We use cookies to give you the best experience.